อพยพ บทเรียน 23: "การครอบครองแผ่นดินแห่งพระสัญญา" (อพยพ 23:20-26)

ตกผลึกความจริงจากพระธรรมอพยพ
บทเรียน 23:

"การครอบครองแผ่นดินแห่งพระสัญญา "
(อพยพ 23:20-26)

ศึกษาเกี่ยวกับการที่พระเจ้าใช้ทูตของพระองค์ ให้นำชาวอิสราเอลเข้าครอบครองแผ่นดินแห่งพระสัญญา ในอพยพ 23:20-26 ซึ่งเป็นภาพของการที่พระคริสต์นำผู้เชื่อเข้าครอบครองพระองค์เอง เพื่อที่เราจะให้พระองค์เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเรา

20 "นี่แน่ะ เราใช้ทูตของเรานำหน้าพวกเจ้า เพื่อคุ้มครองพวกเจ้าตามทาง และเพื่อนำพวกเจ้าไปถึงที่ที่เราได้เตรียมไว้
21 จงเอาใจใส่ทูตนั้น และจงเชื่อฟังเขา อย่าดื้อรั้นกับเขา เพราะเขาจะไม่ยกโทษให้พวกเจ้าเลย ด้วยว่าเขาทำในนามของเรา
22 "ถ้าเจ้าเชื่อฟังเขาจริงๆ และทำทุกสิ่งตามที่เราสั่งไว้ เราจะเป็นศัตรูต่อศัตรูของเจ้าและจะเป็นปฏิปักษ์ต่อปฏิปักษ์ของเจ้า
23 "เมื่อ ทูตของเราไปข้างหน้าเจ้า และนำเจ้าไปถึงคนอาโมไรต์ คนฮิตไทต์ คนเปริสซี คนคานาอัน คนฮีไวต์ และคนเยบุส แล้วเราจะกวาดล้างคนเหล่านั้นเสีย
24 ห้ามกราบไหว้หรือปรนนิบัติบรรดาพระของพวกเขา และห้ามทำตามแบบเขา แต่จงทำลายรูปเคารพของเขาให้สิ้นซาก และจงทุบเสาศักดิ์สิทธิ์ของเขาให้แหลกละเอียด
25 จงปรนนิบัติพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า แล้วพระองค์จะทรงอวยพรแก่อาหารและน้ำของเจ้า เราจะเอาความเจ็บป่วยออกไปจากท่ามกลางเจ้า
26 จะไม่มีการแท้งลูก หรือเป็นหมันในดินแดนของเจ้า เราจะให้เจ้ามีอายุยืนนาน
(อพยพ 23:20-26)

กฎข้อบังคับของพระเจ้าในอพยพบทที่ 21-23 ซึ่งเป็นส่วนขยายของบัญญัติสิบประการ ได้ต่อท้ายด้วยคำสัญญาของพระเจ้าว่าจะให้ทูตของพระองค์นำหน้าและคุ้มครองพวกเรา เพื่อนำเราไปยังแผ่นดินคานาอัน ที่พระองค์สัญญาไว้ว่าจะให้แก่ประชากรของพระองค์ อีกทั้งพระองค์ยังได้กำชับพวกเขาถึงสิ่งที่พวกเขาจะต้องทำ เพื่อจะได้ครอบครองแผ่นดินแห่งพระสัญญาแห่งนี้

เรื่องราวนี้เกี่ยวข้องกับเราในฐานะผู้เชื่อในพันธสัญญาใหม่หรือไม่? เกี่ยวข้องอย่างแน่นอน เพราะพระธรรมตอนนี้ เต็มไปด้วยข้อความที่ให้กำลังใจแก่เรา และบทเรียนเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตคริสเตียนของเรา

ความหมายของทูตของพระยาห์เวห์และแผ่นดินแห่งพระสัญญา

ทูตของพระยาห์เวห์ คือ พระคริสต์

ทูตของพระเจ้าในพระธรรมตอนนี้คือใคร? คือทูตสวรรค์ธรรมดาหรือไม่?

ภาษาไทยในบางฉบับ เช่น TNCV ก็ใช้คำว่า "ทูตสวรรค์" ซึ่งก็เป็นการแปลตรงตัว ตรงกับภาษาอังกฤษที่ใช้คำว่า angel แต่ถ้าพี่น้องใช้เวอร์ชัน KJV หรือ NKJV จะเห็นได้ว่าคำคำนี้ ใช้ A เป็นตัวพิมพ์ใหญ่ นั่นหมายคำว่าทูตของพระเจ้าในที่นี้ ไม่ใช่ทูตสวรรค์ธรรมดา แต่เป็นพระเจ้าพระองค์เอง นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนแปล KJV หรือ NKJV คิดขึ้นมาเอง แต่เป็นจากการพิจารณาจากบริบท ซึ่งแสดงให้เราเห็นว่า ทูตของพระเจ้าองค์นี้ คือพระเจ้าแน่ๆ ไม่ใช่ทูตสวรรค์ธรรมดา และถ้าจะกล่าวอย่างเจาะจง ทูตสวรรค์องค์นี้ คือ "พระคริสต์" ซึ่งสำแดงพระองค์เองก่อนที่จะมาบังเกิดเป็นมนุษย์

มีอะไรสนับสนุนหรือไม่ว่าทูตของพระเจ้าคือพระคริสต์?

1. ทูตของพระยาห์เวห์ คือพระยาห์เวห์

1 ขณะโมเสสกำลังเลี้ยงฝูงแพะแกะของพ่อตาคือเยโธรผู้เป็นปุโรหิตของคนมีเดียน ท่านได้พาฝูงแพะแกะข้ามถิ่นทุรกันดาร จนมาถึงภูเขาของพระเจ้าคือ โฮเรบ
2 ทูตของพระยาห์เวห์ก็ปรากฏแก่โมเสส เป็นเปลวไฟท่ามกลางพุ่มไม้ โมเสสมองดู เห็นพุ่มไม้นั้นมีไฟลุกโชนอยู่ แต่มิได้ไหม้
3 โมเสสจึงว่า "ข้าจะแวะเข้าไปดูสิ่งแปลกประหลาดนี้ ว่าทำไมพุ่มไม้จึงมิได้ไหม้"
4 เมื่อพระยาห์เวห์ทอดพระเนตรเห็นท่านหันมาดู พระองค์จึงตรัสเรียกท่านจากพุ่มไม้นั้นว่า "โมเสส โมเสสเอ๋ย" โมเสสทูลตอบว่า "ข้าพระองค์อยู่ที่นี่"
(อพยพ 3:1-4)

ข้อ 2 บอกว่าทูตของพระยาห์เวห์ปรากฏแห่โมเสสเป็นเปลวเพลิงท่ามกลางพุ่มไม้ แต่ถ้าอ่านต่อไปในข้อ 4 จะเห็นได้ว่าพระยาห์เวห์ คือผู้ที่อยู่ในพุ่มไม้ ดังนั้น ทูตของพระยาห์เวห์ในที่นี้ คือพระยาห์เวห์พระองค์เอง

2. ทูตของพระยาห์เวห์ ทำทุกสิ่งในนามของพระยาห์เวห์

จงเอาใจใส่ทูตนั้น และจงเชื่อฟังเขา อย่าดื้อรั้นกับเขา เพราะเขาจะไม่ยกโทษให้พวกเจ้าเลย ด้วยว่าเขาทำในนามของเรา (อพยพ 23:21)

จากคำสั่งตอนนี้ เราจะเห็นได้ทันทีว่า ทูตองค์นี้มีสิทธิอำนาจมาก เราจำเป็นต้องเชื่อฟังทุกอย่าง และทูตองค์นี้มาในนามของพระยาห์เวห์ แสดงว่าทูตองค์นี้ไม่น่าจะใช้ทูตสวรรค์ธรรมดา เพราะมีสิทธิอำนาจเท่าเทียมกับพระเจ้าและทำทุกอย่างในนามของพระเจ้าเลยทีเดียว

ในพระคัมภีร์ใหม่ พระเยซูกล่าวชัดเจนว่า คำทุกคำที่พระองค์สั่งสอน เป็นคำของพระบิดาที่ดำรงอยู่ในพระองค์ พระคริสต์กับพระบิดาเป็นหนึ่งเดียวกัน ดังนั้นคำของพระคริสต์ ก็คือคำของพระบิดานั่นเอง

ท่านไม่เชื่อหรือว่าเราอยู่ในพระบิดาและพระบิดาทรงอยู่ในเรา? คำซึ่งเรากล่าวกับพวกท่านนั้น เราไม่ได้กล่าวตามใจชอบ แต่พระบิดาผู้สถิตอยู่ในเราทรงทำพระราชกิจของพระองค์ (ยอห์น 14:10)

ดังนั้น ทูตของพระยาห์เวห์ คือ พระคริสต์นั่นเอง

3. ทูตของพระยาห์เวห์ คือผู้ที่พระยาห์เวห์ส่งมาเพื่อเรา

รากศัพท์ของคำว่า "ทูตสวรรค์" แปลว่า ผู้ส่งสาร หรือผู้ที่พระเจ้าส่งมาหาเรา และจากพันธสัญญาใหม่ เราเห็นชัดเจนว่า พระคริสต์เองคือผู้ที่พระเจ้าส่งมาหาเรา

เพราะว่าพระเจ้าทรงให้พระบุตรเข้ามาในโลก ไม่ใช่เพื่อพิพากษาโลก แต่เพื่อช่วยกู้โลกให้รอดโดยพระบุตรนั้น (ยอห์น 3:17)

พระเยซูตรัสตอบเขาว่า "งานของพระเจ้าคือการวางใจในผู้ที่พระองค์ทรงใช้มา" (ยอห์น 6:29)

สรุปจากทั้งสามเหตุผล เราจะเห็นได้ว่า ทูตของพระยาห์เวห์คือพระยาห์เวห์เองที่ถูกส่งมาเพื่อเรา ดังนั้น ทูตองค์นี้คงจะไม่ใช่ใครอื่นใด นอกจากพระคริสต์

แผ่นดินแห่งพระสัญญา คือ พระคริสต์

แผ่นดินดีหรือแผ่นดินแห่งพระสัญญาในพระคัมภีร์เดิม คือแผ่นดินที่พระเจ้าสัญญาว่าจะให้แก่อิสราเอล แผ่นดินนี้จะเป็นมรดกของพวกเขา เป็นที่ที่พวกเขาจะหยั่งรากและอาศัยอยู่

แล้วมีความเกี่ยวข้องกับพวกเราที่ไม่ใช่ชาวยิวทางกายภาพหรือไม่? เกี่ยวข้องแน่นอน เพราะแผ่นดินดีที่พระเจ้าให้พวกเราครอบครอง คือพระคริสต์นั่นเอง

มีหลักฐานมากมายสนับสนุนว่าแผ่นดินดีของพวกเรา คือพระคริสต์ แต่จะขอยกแค่พระคัมภีร์สองตอนครับ

และให้ท่านขอบพระคุณพระบิดาผู้ทรงทำให้พวกท่านสามารถมีส่วนในมรดกของธรรมิกชนในความสว่าง (โคโลสี 1:12)

6 เพราะฉะนั้น ในเมื่อพวกท่านรับพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าไว้แล้ว ก็จงดำเนินชีวิตในพระองค์ด้วย
7 จงหยั่งรากและก่อร่างสร้างขึ้นในพระองค์ จงมั่นคงในความเชื่อตามที่ได้รับการสอนมาแล้ว และจงให้การขอบพระคุณทวียิ่งขึ้น
(โคโลสี 2:6-7)

สำหรับชาวยิว มรดกของพวกเขาก็คือแผ่นดินคานาอัน แต่สำหรับผู้เชื่อในพระคริสต์ ซึ่งเป็นชาวยิวทางฝ่ายวิญญาณ มรดกของพวกเราก็คือพระคริสต์นั่นเอง

เราเคยดำรงอยู่ในความมืด แต่บัดนี้เราได้มีส่วนในมรดกในความสว่าง พระคริสต์เป็นดินแดนของเราที่เราจะต้องหยั่งรากและก่อร่างสร้างขึ้น

สรุปในพระธรรมอพยพ 23 ตอนนี้ ทูตของพระยาห์เวห์คือพระคริสต์ที่ถูกส่งมาเพื่อเรา และแผ่นดินดีคือพระคริสต์ผู้ซึ่งเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเรา เพื่อประสบการณ์ชีวิตและความเพลิดเพลินของเรา

บทเรียนจาก อพยพ 23:20-26

1. แผ่นดินแห่งพระสัญญาเป็นเป้าหมายชีวิตของเรา

"นี่แน่ะ เราใช้ทูตของเรานำหน้าพวกเจ้า เพื่อคุ้มครองพวกเจ้าตามทาง และเพื่อนำพวกเจ้าไปถึงที่ที่เราได้เตรียมไว้" (อพยพ 23:20)

พระเจ้าไม่ได้นำอิสราเอลออกจากอียิปต์ เพื่อให้อาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร ที่ซึ่งพวกเขาได้รับธรรมบัญญัติต่างๆ แต่พระองค์นำพวกเขาออกมาเพื่อให้เข้าสู่แผ่นดินแห่งพระสัญญา

เช่นเดียวกัน พระเจ้าไม่ได้ช่วยเราให้หลุดพ้นจากอำนาจของบาปและซาตาน เพื่อให้มานับถือศาสนาคริสต์ซึ่งมีกฎเกณฑ์ต่างๆ มากมาย แต่เพื่อนำเข้ามาสู่ความสัมพันธ์กับพระองค์ นั่นคือการเข้าครอบครองพระคริสต์และดำรงชีวิตอยู่ในพระคริสต์ โดยมีพระองค์เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องการ

แม้ว่าอัครทูตเปาโลจะเคยพบกับพระเยซู และมีประสบการณ์กับพระเยซูมากมาย ท่านไม่ได้คิดว่าท่านบรรลุแล้วเลย แต่ท่านกลับเขียนในจดหมายถึงคริสตจักรฟิลิปปีหลังจากที่ท่านรับใช้พระคริสต์มาแล้วหลายสิบปีไว้ดังนี้

ยิ่งกว่านั้นข้าพเจ้าถือว่าทุกสิ่งเป็นการขาดทุน เพราะเหตุคุณค่าอันสูงยิ่งของการได้รู้จักพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า เพราะเหตุพระองค์ข้าพเจ้ายอมขาดทุนทุกอย่าง และถือว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นเหมือนเศษขยะเพื่อว่าข้าพเจ้าจะได้พระคริสต์เป็นกำไร
(ฟิลิปปี 3:8)

ขอให้ความปรารถนานี้เป็นความปรารถนาของเราเช่นกัน นั่นคือที่เราจะได้พระคริสต์เป็นกำไรชีวิตของเรา ขอให้เรามุ่งหน้าต่อไปเพื่อที่เราจะได้ครอบครองพระคริสต์ในประสบการณ์ชีวิตของเราจริงๆ (ไม่ใช่ในทางทฤษฎีเท่านั้น) และขอให้พระองค์เป็นที่หนึ่งและเป็นเป้าหมายสูงสุดในชีวิตของเราเสมอ

2. ทูตของพระเจ้านำเราเข้าสู่ในดินแดนแห่งพระสัญญา

20 นี่แน่ะ เราใช้ทูตของเรานำหน้าพวกเจ้า เพื่อคุ้มครองพวกเจ้าตามทาง และเพื่อนำพวกเจ้าไปถึงที่ที่เราได้เตรียมไว้
21 จงเอาใจใส่ทูตนั้น และจงเชื่อฟังเขา อย่าดื้อรั้นกับเขา เพราะเขาจะไม่ยกโทษให้พวกเจ้าเลย ด้วยว่าเขาทำในนามของเรา
(อพยพ 23:20-21)

หนทางชีวิตคริสเตียนนั้นไม่ง่ายเลย เพราะเป็นการเข้าประตูแคบและเดินทางทางแคบ แต่ความจริงที่ให้กำลังใจแก่ผู้เชื่ออย่างมากมาย คือ เราไม่จำเป็นต้องเดินเพียงลำพัง พระเจ้าสัญญาไว้ว่า พระองค์จะส่งทูตของพระองค์ นั่นคือพระคริสต์ มานำหน้าเรา คุ้มครองเราตามทาง และนำเราให้ไปถึงเป้าหมายอย่างแน่นอน พระคริสต์จะนำเราให้ได้เข้าสู่พระองค์เอง เพื่อที่เมื่อเราได้อยู่ในพระองค์แล้ว เราก็จะได้พบกับความเพลิดเพลินกับพระเจ้าอย่างไม่หยุดยั้ง

อย่างไรก็ตาม ในคำให้กำลังใจนี้ ก็มีสิ่งที่พระองค์กำชับพวกเราอย่างแข็งขันเช่นกัน นั่นคือ เราจะต้องเชื่อฟังเอาใจใส่ เชื่อฟัง และไม่ดื้อรั้นกับทูตของพระองค์

เราจะเอาใจใส่ เชื่อฟัง และไม่ดื้อรั้นกับพระคริสต์อย่างไร?

พระคริสต์ คือพระวาทะหรือพระคำของพระเจ้าที่มาบังเกิดเป็นมนุษย์

พระวาทะ (Logos) ทรงเกิดเป็นมนุษย์และทรงอยู่ท่ามกลางเรา เราเห็นพระสิริของพระองค์ คือ พระสิริที่สมกับพระบุตรองค์เดียวของพระบิดา บริบูรณ์ด้วยพระคุณและความจริง
(ยอห์น 1:14)

คำว่า พระคำ (พระวาทะ หรือพระวจนะ) มีคำภาษากรีก 2 คำ ได้แก่ Logos (พระคำตามตัวอักษร) และ Rhema (พระคำที่พระเจ้าพูดกับเรา)

ขอบคุณพระเจ้า ที่พระองค์ไม่ได้ให้เพียง Logos แก่เรา นั่นคือ พระคัมภีร์ที่พระองค์ได้ให้ผู้รับใช้ของพระองค์บันทึกคำของพระองค์ไว้เท่านั้น แต่พระองค์ยังให้ Rhema ซึ่งเป็นคำที่พระเจ้าจะนำเราในสถานการณ์ที่เราเผชิญจริงๆ โดยการสอนของพระวิญญาณบริสุทธิ์ผู้ซึ่งเป็นผู้เขียน Logos ขึ้นมา

ช่างเยี่ยมยอดจริงๆ ที่เราไม่ต้องคอยนั่งเดาว่าผู้เขียนพระคำคิดอย่างไร เพราะเรามีผู้เขียนพระคำตัวจริงอยู่ในเรา คอยสอนสิ่งที่พระองค์เขียนให้เราเข้าใจ และช่วยเราในการใช้สิ่งที่พระองค์เขียนนั้นในชีวิตประจำวันของเรา

พระองค์ตรัสตอบว่า "มีพระคัมภีร์เขียนไว้ว่า 'มนุษย์จะดำรงชีวิตด้วยอาหารเพียงอย่างเดียวไม่ได้ แต่ต้องดำรงชีวิตด้วยพระวจนะ (Rhema) ทุกคำ ซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า' "
(มัทธิว 4:4)

ดังนั้น การเอาใจใส่ เชื่อฟัง และไม่ดื้อรั้นกับพระคริสต์ ก็คือการที่เราเอาใจใส่ เชื่อฟัง และไม่ดื้อรั้นกับพระคำของพระองค์ ด้วยการพึ่งพาการสอนและการนำจากพระวิญญาณของพระองค์ ถ้าหากเราทำเช่นนี้ คงจะรับประกันได้เลยว่า เราจะได้ออกจากถิ่นทุรกันดาร และได้เข้าไปในแผ่นดินแห่งพระสัญญาแน่นอนครับ

3. เราต้องกำจัดตัวเก่าของเรา เพื่อครอบครองแผ่นดินแห่งพระสัญญา

ชีวิตในพระคริสต์เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์

"เราจะกำหนดเขตแดนของเจ้าไว้ตั้งแต่ทะเลแดงจนถึงทะเลของคนฟีลิสเตีย และตั้งแต่ถิ่นทุรกันดารจนจรดแม่น้ำยูเฟรติส เพราะเราจะมอบผู้อาศัยในแผ่นดินนั้นไว้ในมือของพวกเจ้า แล้วเจ้าจะขับไล่พวกเขาไปให้พ้นหน้าเจ้า"
(อพยพ 23:31)

หลายคนอาจสอนว่าแผ่นดินคานาอัน มีความหมายคือสวรรค์ แต่ผมขอเถียงหัวชนฝาว่าไม่ใช่แน่นอนครับ เพราะว่าในแผ่นดินนี้ ยังมีการสู้รบกับศัตรูอยู่ และถ้าอ่านในพระธรรมโยชูวา เราจะเห็นได้ว่าแม้ว่าอิสราเอลจะชนะเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็มีบางครั้งที่พวกเขาพลาดพลั้งเช่นกัน

ดังนั้น การเข้าสู่แผ่นดินดีแห่งนี้ ไม่ใช่การขึ้นสวรรค์ไปอยู่กับพระคริสต์ แต่เป็นประสบการณ์ของเราในชีวิตนี้ เมื่อเราดำรงอยู่ในพระคริสต์ เป็นประสบการณ์ชีวิตคริสเตียนที่มีชัยชนะและเต็มไปด้วยสง่าราศี ดังที่ Max Lucado เรียกประสบการณ์นี้ว่า "วันแห่งเกียรติศักดิ์ศรี" (Glory Days)

จากพระคำตอนนี้ เราเห็นได้ว่าแผ่นดินดีที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้กับอิสราเอล ห้อมล้อมไปด้วยทะเล แม่น้ำ และถิ่นทุรกันดาร ซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสัญลักษณ์ของความตายและความแห้งแล้ง และแผ่นดินดีก็เป็นที่ที่อยู่สูงกว่าบริเวณรอบๆ

นี่คือชีวิตที่ดำรงอยู่ในพระคริสต์ จะเป็นชีวิตที่แตกต่างจากคนที่อยู่นอกพระคริสต์อย่างชัดเจน เพราะนอกพระคริสต์ มีแต่ความตายและความแห้งแล้ง ตรงกันข้าม หากเราดำรงอยู่ในพระคริสต์ เราจะพบกับความอุดมสมบูรณ์ และชีวิตของเราจะได้รับการยกชูขึ้นเหนือความตายและความแห้งแล้งฝ่ายวิญญาณ ดังนั้น ขอให้เราดำรงอยู่ในพระองค์เสมอ อย่าออกไปจากพระองค์เลยนะครับ

ชีวิตธรรมชาติของเราขัดขวางไม่ให้เราเพลิดเพลินกับชีวิตในพระคริสต์

32 ห้ามทำพันธสัญญากับพวกเขา หรือกับบรรดาพระของพวกเขา
33 ห้ามพวกเขาอาศัยในดินแดนของเจ้า เกรงว่าพวกเขาจะชักจูงให้เจ้าทำบาปต่อเรา เพราะถ้าเจ้าปรนนิบัติพระของพวกเขา การทำเช่นนี้จะเป็นบ่วงแร้วดักเจ้าแน่"
(อพยพ 23:32-33)

ในแผ่นดินดีแห่งนี้ อิสราเอลยังต้องสู้รบกับบรรดาผู้อาศัยในดินแดนนี้ทั้ง 7 เผ่า ซึ่งเป็นตัวแทนของชีวิตธรรมชาติของเรา

นี่จึงหมายความว่า การเข้าไปในแผ่นดินดี หรือการเข้าไปอยู่ในพระคริสต์ ไม่ได้เป็นตอนจบของการต่อสู้ฝ่ายวิญญาณ แต่เรายังคงต้องต่อสู้กับศัตรูตัวฉกาจของเราต่อไป ศัตรูนั้นไม่ใช่มารหรือโลก เพราะว่าทั้งสองสิ่งนี้ไม่มีอิทธิพลเหนือเราแล้ว หากแต่เป็นชีวิตธรรมชาติของเรา หรือตัวตนเก่าของเรา ที่ยังคงอยู่กับเราเสมอ และเป็นเครื่องมือของซาตานและโลกในการนำให้เราพลาดจากพระพรที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้กับเรา

คำว่า "ชีวิตธรรมชาติ" ปรากฏในพระธรรม 1 โครินธ์

แต่คนทั่วไปจะไม่รับสิ่งเหล่านี้ซึ่งเป็นของพระวิญญาณแห่งพระเจ้า เพราะว่าเขาเห็นว่าเป็นเรื่องโง่ และเขาไม่สามารถเข้าใจ เพราะจะเข้าใจสิ่งเหล่านี้ได้ก็ต้องวินิจฉัยโดยพึ่งพระวิญญาณ
(1 โครินธ์ 2:14)

"คนทั่วไป" อาจแปลได้ว่า natural man (KJV) หรือ มนุษย์ธรรมดา (THSV1971) หรือ มนุษย์ตามธรรมชาติ ซึ่งก็คือชีวิตหรือตัวตนเก่าของเรานั่นเอง

เช่นเดียวกับที่คนที่อาศัยอยู่ในดินแดนทั้ง 7 เผ่านั้นคอยขัดขวางไม่ให้อิสราเอลได้เพลิดเพลินกับมรดกของเขา ชีวิตธรรมชาติของเราก็ขัดขวางไม่ให้เราได้เพลิดเพลินกับพระคริสต์

จากคำกำชับของพระเจ้าใน อพยพ 23:32-33 เราเห็นได้ว่า แม้ว่าชีวิตธรรมชาติของเราอาจจะดูดี ธรรมชาติจริงๆ ของมันคือการทำบาปและการนับถือรูปเคารพ (สิ่งใดก็ได้ที่เราให้ความสำคัญมากกว่าพระเจ้า) คงจะไม่มีเวลาไหนที่ความชั่วร้ายของชีวิตธรรมชาติของเราจะปรากฏชัดได้เท่ากับเวลาที่เราโกรธ แม้ยามปกติเราจะเป็นคนดีอย่างไร ในเวลาที่เราโกรธ ชีวิตธรรมชาติของเราก็แผลงฤทธิ์ออกมาอย่างชัดเจน

เรากำจัดชีวิตธรรมชาติของเราได้ด้วยการเติบโตฝ่ายวิญญาณ

ทำอย่างไรเราจึงจะกำจัดชีวิตธรรมชาติของเราไปได้? มีวิธีเดียว คือ การเติบโตฝ่ายวิญญาณ เพราะชีวิตฝ่ายวิญญาณกับชีวิตธรรมชาติของเราก็ต่อสู้กันอยู่ตลอดเวลา ยิ่งเราเติบเติบโตฝ่ายวิญญาณด้วยการกินอาหารแห่งชีวิต และการดื่มน้ำแห่งชีวิตมากเท่าไหร่ ชีวิตของเราก็ได้รับการเติมด้วยชีวิตของพระเจ้ามากขึ้นเท่านั้น และชีวิตธรรมชาติฝ่ายเนื้อหนังของเราก็จะค่อยๆ ได้รับการกำจัดออกไป

นี่เป็นเพียงวิธีเดียว ไม่มีทางลัด และเป็นสิ่งที่เราต้องร่วมมือกับพระองค์ เพราะว่าหากไม่มีพระเจ้านำ เราก็ทำไม่ได้ แต่หากเราไม่ตัดสินใจที่จะทำ พระเจ้าก็จะไม่ทำเช่นกัน

ดังนั้น ขอให้เราตัดสินใจในวันนี้ที่จะเดินหน้าต่อไป ประกาศสงครามและเข้าต่อสู้กับชีวิตธรรมชาติของเรา ด้วยการเติบโตในพระองค์ เพราะยิ่งเราทำได้มากเท่าไหร่ ชีวิตเราก็จะเปี่ยมไปด้วยความเพลิดเพลินกับความสัมพันธ์กับพระคริสต์มากยิ่งขึ้นเท่านั้น

อย่าใจร้อนและอย่าประนีประนอมกับชีวิตธรรมชาติของเรา

29 เราจะไม่ไล่พวกเขาไปให้พ้นหน้าเจ้าในปีเดียว เกรงว่าแผ่นดินจะรกร้างไป และสัตว์ป่าจะทวีขึ้นต่อสู้กับเจ้า
30 แต่เราจะค่อยๆ ไล่พวกเขาไปให้พ้นหน้าเจ้า จนเจ้าทวีจำนวนมากขึ้น แล้วได้ครอบครองดินแดนนั้นเป็นกรรมสิทธิ์
(อพยพ 23:29-30)

สงครามกับชีวิตธรรมชาติของเราไม่ได้เสร็จสิ้นชั่วข้ามคืน แต่เป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป และกฎเหล็กก็คือ "เราจะมีชัยชนะเหนือชีวิตธรรมชาติของเรา ได้มากเท่าที่เราเติบโตในพระคริสต์"

ดังนั้น อย่าใจร้อนและอย่าเพิ่งยอมแพ้ไปก่อนครับ เพียงแค่เราค่อยๆ ต่อสู้ ค่อยๆ เติบโตในพระคริสต์ พึ่งพาพระเจ้าทุกวัน แล้วพระองค์จะนำเราให้มีชัยชนะในทุกการต่อสู้อย่างแน่นอนครับ

และที่สำคัญ อย่าประนีประนอมกับชีวิตธรรมชาติของเราเป็นอันขาดนะครับ เพราะเมื่อเราเห็นว่าชีวิตธรรมชาติของเรามันช่างแข็งแรงจริงๆ หลายครั้งเราก็อยากจะประนีประนอม ทำพันธสัญญากับมัน ยอมทำตามเนื้อหนังของเรา อย่าให้เป็นเช่นนั้นเลยนะครับ แต่ขอให้เราต่อสู้ต่อไป พระคุณของพระเจ้ามีเพียงพอเสมอสำหรับชีวิตของเราครับ แล้วสิ่งที่เราได้รับจะคุ้มค่ากับความเหนื่อยยากของเราแน่นอนครับ

เขียนและเรียบเรียงโดย ธีรยสถ์ นิมมานนท์

โครงร่างเนื้อหา ประยุกต์จากหนังสือของ Living Stream Ministry

• The holy word for morning revival: crystallization-study of Exodus, week 23: The Angel of Jehovah for His people to take possenssion of the promised land.
• Life study of Exodus, messages 73-75.

หมายเหตุ: ข้อพระคัมภีร์ที่อ้างอิง มาจากพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับมาตรฐาน ปี 2011 (THSV11) ของสมาคมพระคริสตธรรมไทย หากไม่ได้ระบุว่ามาจากฉบับอื่น